Poesia kaiera
Aurkibidea
[apopilo-etxeak emakume zaharrak dira]
Ispilu onak ez dira merke saltzen
Zeinek esan zuen erraza izango zela
Urte bat bizitza, Grand Central geltokian
Gizartea aldatzeko modu bat da iraultza
Mehatxu marroia, edo labezomorroen biziraupenari buruzko poema
Dan tribuko emakumeek ezpatak eskuan egiten dute dantza, gudariak zireneko sasoia markatzeko
Letania bat, biziraupenaren alde
Baina irakats al diezaiokezu nire alabari
Ez sekula onartu emakume baten sua
Poeta horri zeina bide batez beltza baita, eta poeta beltz horri zeina bide batez emakumea baita
Aurkibidea
[apopilo-etxeak emakume zaharrak dira]
Ispilu onak ez dira merke saltzen
Zeinek esan zuen erraza izango zela
Urte bat bizitza, Grand Central geltokian
Gizartea aldatzeko modu bat da iraultza
Mehatxu marroia, edo labezomorroen biziraupenari buruzko poema
Dan tribuko emakumeek ezpatak eskuan egiten dute dantza, gudariak zireneko sasoia markatzeko
Letania bat, biziraupenaren alde
Baina irakats al diezaiokezu nire alabari
Ez sekula onartu emakume baten sua
Poeta horri zeina bide batez beltza baita, eta poeta beltz horri zeina bide batez emakumea baita
Berrehungarren urteurreneko poema
#21,000,000
Badakit
nire nazioaren mugak
nire barruan dautzala
baina film zaharrak ikusten ditudanean,
Paris azkenik askatu zutenekoak,
eta tanke frantsesak lurraldean ibilian,
berriz beraiena baita,
eta gizon frantses zaharrak negarrez,
kapelak bihotzean,
garaipenezko ereserki nazionala ezpainetan,
malkoz betetzen zaizkit begiak
ezin baitira ezein lurretara erori.
Bicentennial poem #21,000,000
I know / the boundaries of my nation lie / within myself / but when I see old movies / of the final liberation of Paris / with french tanks rambling over land / that is their own again / and old french men weeping / hats over their hearts / singing a triumphant national anthem // My eyes fill up with muddy tears / that have no earth to fall upon.