gargan

gargantua makala

jaitzak berriro etengabean

gure ohe ametsak

eta bete ala leher

                        pum

zine fokoak bezala

kristalezko tximeletak

                        desabiratuz

umel palazioak

errege bideak

kolore urdineko printze tipiak

erraldoiak amesten

gargantua triputsa

zetroaz kolpekatzen

    arratoi gosetiak kaleratzen

desio haut gargan

eta hire eskuetan pausatzen

ene begirada erorkorrak

bihotz azalen gainean eserita

goizaldeko habiak kontatzen