LOTAN BAINA LOAK HARTU GABE

Lotan baina loak hartu gabe

hurbiltzen naiz su batera.

Ezagutzen ez dudan jendea inguruan.

Suak ez du berotzen, ez du erretzen.

Eta bere barrura sartzen uzten nau.

Han barruan dago Tropikoko basoa.

Sugeak dabiltza lurrean,

erleen argizarizko azala dute.

Alabaina, ez dute usaintzen.

Hegaztiak ikusten ditut airean,

koloretsuak, luma luzeekin, zerua margotzen.

Bati jarraitu diot begiradaz.

Gauera eraman nau, erraz.

Han izarrak baino ez daude, itzaltzen.

Izarrak ez, dortokak dira, arrastoak

uzten dituzte hondar beltzean.

Nire oinek ez dute aztarnarik lagatzen.

Ez dut oinik, gorputzik ere ez, desagertu egin naiz.