ABIADURA BI

Etxea handiegi gelditu da,

batzuetan geletan galtzen naiz,

denbora gastatzen dut kontu egin gabeko

gauzak begiratzen.

Ama hil zenetik askotan egiten dut.

Nireak ez diren objektuak hartzen ditut

eta iragana bilatzen diet,

curriculuma ezartzen diot bakoitzari.

Badakit betidanik egon direla,

beti ikusi ditudala,

espazio horretako osagai sinpleak ziren.

Ez diet erreparatu.

Aste betean ez naiz denak arakatzeko gai izan,

eta lantzean behin atsedena hartu behar dut,

nekatzen naizelako edota

bihotza irauli egiten zaidalako bat-batean.

Azkena komunean gertatu zait,

buruko eskuila zahar bat hartu eta

nireak ez ziren ile luzeak

bertan korapilaturik ikusi ditudanean.

Kostatu zait kentzea,

eta eskuan nituela

ez nekien

bota behar nituen,

edo nora.