Lur bat zure minari
Lur bat zure minari
1995, poesia
68 orrialde
84-86766-58-3
azala: Nicolas de Staël
Jose Luis Otamendi
1959, Azpeitia
 
2022, poesia
2019, poesia
2014, poesia
2007, poesia
2000, poesia
1999, narrazioak
1990, poesia
1987, poesia
 

 

Gutuna-1

 

Aurrera joan gara eta beroa da gaua, zelan zagoz orain

Ibaiaren alde banatan dago hotza berokien barruan amarratuta

Gu itotzera eginen dute gero berokiok

Zure zainen ildoetan zure akorduaren paduretan

Beti euri handitan bezala bizi gara urak noiz hartuko bazterrok

Eta ezin dut inork bakera zaitzan itxaron

Maitatzeko paperez iziotu hegazkinak dauzkazu

Maitatzeko inoiz betetzen ez diren ostatuak dauzkazu

Zurekin bildu beharrean nago, ez digu inork deitzen

Lehenago jakitera ez nizuke inoren alde minutu beteko isilaldirik aginduko

Ez zintuzket ezpondetan bilatuko

Maiteko ez banauzu ere hor dira

Hor geldituko dira, hor teilatu zapuztuak patio bustiak, hor

Eta beste aldera igorri gutunak bueltan datoz

Hartzaileentzat hilda gagoz

Etsaigo sakon honetatik maite zaitut jazargo zaharmindu honetatik

Ibaiak aldiko zeru bat darama kristal hautsi bat ate bat

Ibaiak gauak oretzen ditu itoen eztarri zuloan

Nireak beste dira zure txaran kakotutako atorrak mezuak

Badakit itzarririk zaudena

Nahi baduzu maitasunak sortu kalteak neuretzeko bil gintezke

Nik beste aldera beharra daukat etxeak zelan hustu diren ikusteko

Ni gabe zelan maiteko dituzun gozatzeko

Ez dakit bakeak zenbat mendez galarazi digun elkar maitatzea

Aurrera joan gara

Zure begietan irakur nitzake orain azken berriak

Maitatzeko ez dut itxarongo beste seinalerik