Izarrez maitemindurik

armiarmak

bere sarea josi zuen

gauaren aurrean.

Pentsatzen zuen

izarrak

eroriko zirela

ipurtargiak

balira bezala.

Baina izarrak

ez ziren erori.

Eta han geratu zen gure armiarma,

gauaren aurrean,

ortziari begira,

ihintzak

harietan malkoak

eskegitzen zituen

bitartean.

Zilarrezko katez loturik

bere izpiak zituen

izar bakartia.

w1985