Zakurra

Arrazarik eta izenik gabeko zakurra,

mihia marinel itoaren galtzetina bailitzen

erakusten duzun zakur gaisoa,

hor zaude, ni bezala,

kalea gurutzatu orduko zalantzan,

inguratzen gaituen guziari harriturik begira.

Ez dituzu ene eritziak,

ene kontraesanak,

ene proiekto ustez argiak ezagutzen,

halaere nik ez dut zurea baino

loria handiagorik espero.

Etxe bazterrera lotzen ginduen

katea apurtuta aldegin genuen eta

ez dugu irrikatzen

ez etxe zakur otzanen atseden goxoa,

ez lehiaketa zakur galanten

gatibu handiustea.

Nahiko berdinak gara: jaberik gabekoak,

joanala etorritakoak,

arrotz arrotzak munduan.

Baina ez diegu geure hezur pusketa entregatuko

albotik urrumaka pasatzen diren mamuei.

Gose zaharrarekin itzuliko gara

ohizko atarietara

eta bihar agian berriro

elkar ikusiko dugu edonon.

Beraz hurrengora arte, autobus

jendez bete horretara sartuko naiz

zu kale ilunean galtzen zaren artean.

Ondo ibili, broder.

w1994