Gauetako tren luze eta bustiak

                        «Horixe da, uste dut, bidaiak trenez egitearen

                        xarmarik nagusiena. Abiantzada hain da erreza

                        eta trena bera hain eragozpen tipia zeharkatzen

                        dituen paisaientzat, non, gure bihotza larreen

                        lasaitasun eta soseguaz betetzen bait da; eta

                        gure gorputza bagoi kateak aurrerantza daraman

                        artean, gure pentsamenduak jetsi egiten dira,

                        gogoaren arauera, estazio despopulatuetara...»

                                                  R.L. Stevenson, Ordered South

Gauetako tren luze eta bustiak distantzia eta denbora

                                                          nehurtu gabe doaz

estaziorik estazio: Aesland, Osinburg, Hirabianen...

                        Euria ari eta makinista lo doan artean

bigarreneko bagoian bidaiari klandestinoa leihoa

                                            hertsi ezinik bustitzen da,

merkantzia bagoietan garia, marfila, sagarra,

                      posta zakuak ere bustitzen diren bezala.

Basamortua eta herbestea landare berde lez hazten dira

                                                      bidaiariaren baitan

behelainoz estaliriko hiria zeharkatzean. Hiriak

                      kazeten usainagatik ezagutzen omen dira,

larru errezeko andereak hurrengo kale kantoian bizi direla

                                                        abisatzen dute dendariek.

Je vám zima? Ano je mi zima

Estrategia hitzari darion odola kalkulatu gabe, irabazteaz

                                        harrotu gabe, galeraz etsitu gabe,

lautadetan barrena doan harmadak erreboluzio sozialaren

                                                          banderak zabaltzen ditu.

Behelainoa, eta gero zakurrak begi humanoekin, eta gero

                        jendea zakurren bakardade eta tristurarekin.

Jak se máte? Dekuju mám se velmi dobre

Tren bakoitzean bidaiari klandestino bat doa

                                      bere pasaporte faltsoarekin,

bere betaurreko faltsoekin, bere filosofia

                                        liburu faltsoarekin,

eta artegatu egiten da trenak frenatzen duenean,

                                        edozein ate zabaltzen denean...

Kdo jste? Kam jdete? Jak se jmenujete?

Eta neskamultil besarkatuak zubien gainean,

                                                        gezur antzeko

maitasunez: ai amodio samur eta zaila, zelan maitatu eta

                                zelan maitatuak izan ez dakitenentzat!

Afarirako okela, sagar busti eta melatua, gero

                                              kafea hondar eta guzi.

Nora joan nahi duzue galdetuz dator funtzionarioa,

                    erantzunak bere libreta tipian apuntatzeko.

Estazioak eta egunak bata bestearen barruan galtzen:

                horrela doa trenean ez doan jendearen bizitza.

w1987