Untzigintza

Txalupa bat egiteko, lehendabizi zura

                                      aukeratu behar da

oihanean: gogorra, lehuna, usaintsua.

                          Artea edo haritza onak dira.

Untziolan gila jarri eta gilaren saihetsean

                                  zuakerrak,

eta gilagaina, eta mastak, eta tostak, eta

                                brusola,

eta karela, eta ababor estriborreko toletak,

                                eta lema on bat.

Gero itsasoa asmatu beharko duzu, haize

                                                olatuekin.

Orain askatu lokarriak, ebaki sokak, laga

                          untzia eskumenetik lekora.

Begiratu zelan hurrintzen den bazterretik

                                    atako bandaruntz,

zelan hasi den oraindik harrapa dezakezunean

                bere distantzia propioak nehurtzen.

Zelan doan uharrien artetik uhainekin buruka

                                gurma egunsenti arraroan.

Begira zelan galtzen den bezperako

                                            ametsa bezala.

Baina untzia bakarrik jitoan uztea baino

                hobe norbera untziratuez gero,

lehorrean zutik zabiltzanori oinik ez duen

                        egur puska horren gainera.

Mantsoa, errugabea, menekoa ematen duen itsasoa

          boteretsua eta zitala ere izanen da,

norbera den guzia norberak egindako zoruan

                                        jarriez gero...

Eta ez balitz egurrik, ez astilerorik,

                                  ez gila trinkorik

haurrek bezala tolesturiko paperezko untzian ere

                                    abia zaitezke.

(Bitakora moduan izkiriatzen ari zaren horri

                                                horretan bertan).

w1990