Poesia kaiera
Poesia kaiera
2000, poesia
64 orrialde
84-95511-08-8
Iņigo Aranbarri
1963, Azkoitia
 
2018, narrazioak
2014, nobela
2011, nobela
2008, nobela
2006, saiakera
1998, poesia
1997, kronika
1994, nobela
1989, poesia
1986, poesia
 

Bilaketa lanak

Helikopteroa berriro igaroko da gure buruaren gainetik

Etsipen neurriko gau atalak moztuko ditu urrundu ahala

Faroko argia zamalka olatu zurdetan

Orraztu gabeko uretan sartzeko argizko apatsak

Gorririk, uhin bareak harrotzeko

 

Gehiago ezer ez, ezer gehiago ez, eta halarik ere

Oraino itxaropena dagoela aldarrikatuko dut

Dena ez dagoela galdurik, kalma zuria alde dugula

Odolezko eskularruak jantzi arte aztaparkatu ohi ditugula itsasoak

Maite ditugunak geure etxeetara ekarri arte

Orain ez ditugula harrikatzen zuhaitzak inorako bidean

Baina aspaldi galdu nuen zerutik etor daitekeelako esperantza

Hodeiek azken urratsak uzten dituzte

Bizkaiko itsas alorrean

Laster dakar iluna, eta helikopteroak etxera eginen du

Norbaitek sua eskatzen digu

Poltsikoak arakatzen ditugu azken esperantzaren xerka

Asteak dira dagoeneko erretzen ez dugula

Hondartzako etxean norbaitek argia biztu du

Zamaontzia ostendu da, helikopteroak labarretara hartu du

Haize berdeak ireki egiten ditu zauriak horrelakoetan

Nik badakit aurkituko ez zaitudana

Eta nik beso artean bildu nahi zaitut

Ez hotzetik babesteko baina, hotzago egin dezan baizik

 

w1998