musu batean esan ziona

1279an jaio nintzen

Edo hirurehun urte lehenago

      Ez dakit ziur

Iraganaz oroitzen ez direnak baino

Ez baitute ezagutzen

Argia lehenbizikoz ikusi zuten eguna

Hiru urte nituelarik Titanic-eko

Orchestrako paper zurbilskan

Sinatu nuen: Pablo Smith, eta

Hogeitamahirurekin ez nuen sumindura besterik

      Veneziako portuan

Behebarruetako suak

Hagitz garesti baitziren

Urte hartan

Ordea bedatsak aurrerantz zihoazen

Itsasoan galtzen diren untziak legez

Eta elurrak estali gintuen Grosz-en ostatuan

Upelen likeztasunean

333 bete nituenean badoan Alexandria

      Soin ezezagun batean

Dibisatu nuen arte

Eta zazpiehundik gora nituen

Shakespeare lehen aldiz ikusi nuenerako

Trapuzko anderetxo maiztuak baldarki astintzen

      Sohoko kantoi galduetan

Harrezkero zer naiz

Ipuinik bageko dontzeila bat baino

Apoarmatu urreztatuta, hostots erori bat.