biharko iluntzetan banan bana

zutituko gara

sablea urratsez markatzearren.

haurrei airatzen irakatsiko diegu

ortzearen ispilutan dilindan dabiltzan

izarren dantzan kulunkatzeko

gai izan daitezen.

desertuetan esperatzen ohituak garenok

erabat aldatuak atzemango gaituzte

hiri aberatsetako harresietara

bideratuko garenean

eta apalik erranen dugu:

        —ez gara aldatu

        espero denborak gaitu

        higatu.

nehork ez gaituzke sinetsiko

desertuetan esperatzen ohituak garenok

atorrak urratuz

papoetako sarraski orbainduak

erakutsiko dizkiegunean

irriz hasiko dira.

bakardadearen usaina usnatuz urrunduko

zaizkigu aitortuko dugula

bakardade biluziaz baizik

ez dugula iraun

desertuetan esperatzen ohituak garenok

eta o maitea!

kantatuko dugunean

haizearen musiketan bermatuz

ezti gogoz geneuzkan soakoak

hauts bihurtzen ikusiko ditugu.

baina euriaren mingaitzean bustiko gara

betikotasunaz erretzeko.

        desertuak lur moldatu gaituelakoan

        lohiaren zalantzaz jantziko gara.