Harrien lauhazka
Harrien lauhazka
1998, poesia
96 orrialde
84-86766-91-5
azala: Iņaki Martiarena
Iņigo Aranbarri
1963, Azkoitia
 
2018, narrazioak
2014, nobela
2011, nobela
2008, nobela
2006, saiakera
2000, poesia
1997, kronika
1994, nobela
1989, poesia
1986, poesia
 

 

IRAILA LAGUN ARTEAN

 

Eta labana zauriz bizi diren zuhaitzak plazak biguntzen

Eta zubiak, beti bestaldera igaroko den jendearekin

Zoriontasun izpiak arin bilakatu dituen zapata hotsak

Gauargiak zabalik utziko dituen leiho ahoak

Eta bere garaian iristeko idazten ari diren gutunak

Usoak, izenik gabeko atzerritarren eskuetan janda

Noiz arte agurtzen diren esku bi elkarri bihotz hartzen

Eta hainbat ilusioren hartzigarria eta hainbat negarrena

Eta beste esku bat, adats kizkurretan araka zerbaiten xerka

Eta gaur adiskideen etxeetan hiltzen diren karriken tema

Izen zaharrak ekarri gomutara, ez hizpidera

Josepa Mendizabal Zaldibian asko penatzen da

Eta tabako kea sukaldean eta ume iratzartu berriaren loerrea

Eta lurra jaten ikasi genuen egunaren akordua

Eta odola darien begien ederra

Eta zuhaitzak harri gorrien artean hazten

Eta hozkailua zabaltzen duen eskuaren oraina

Eta iraganaren sexua eta zeru ostua eta zu

Garagardoaren ahotsa norberarena ebasten

Pozerako arrazoirik dagoen galdetzen duen behako bat

Eta arinegi dela eta itzuliko garela eta etorkizuna

Eta dei etsiak orenei zirrikituetatik ihes egiten

Norberari ahopean egindako promesak inora bidean

Inoiz helduko denik espero ez den eguna

Barometroaren orratza onera etzaten astebururako

Harrezkero bisitatu ez ditugun hilarrien oroimena

Eta amiamokoa eta kafetegiko beroa eta komunetako kiratsa

Eta loari ostu dizkiogun maitale guztiak

Eta suzko txoriak bihotz guztietako patioak argitzen

Eta galga eta oina eta eskua irrati offaren giltzean

Eta gauaren hormak inoren hirietan eraikitzen

Eta nik ez dut etzanen nauen botila hasteko adorerik