KOHERENTZIA

 

 

Ezkerreko eskuko atzamar luzetik

odola darit

 

Borborka

 

Gorri eta bero

 

Indartsu doa

 

Gozamena zait

jarioa…

aringarria

erraietako laiotzetan

ubeltzen hasitako

odol gehiegizkoak isurtzen lagatzea

 

Baina ametsetik esnatu naiz

eta maindire zurietan

ez da odol arrastorik,

ezta lotarako erabiltzen dudan

tixerta margulduan ere…

aldiz, minduta dut

ezker eskuko atzamar luzea,

txindurrituta...

ohartu naizenez

postura behartuan izan dudalako,

buruarekin almohadaren kontra zapalduta

 

Beraz, enpirikoki,

odol jarioa eragotzia izateak,

odol eskasiak,

sortu dit mina…

kontraesanaren goia jo du inkontzienteak:

gehiegia irakurri du gabezian

 

Orain, jaiki

eta kontsentsu prekario samarrean

—edo, zehatzago, botere borroka krudelean?—

errealitate izendatzen dugun

kontakizun horretara abiatuko naiz,

ezker zein eskuineko atzamar luzeak

odola zainak sorbaldak begiak

hankak bihotza umetokia

gibela behazuna

nirekin nigan ni

 

Orain, egunero bezala,

neure buruaren kontaketari

koherentzia ematera abiatuko naiz

ahalegin sisifikoan,

inkontzientea bidelagun,

ezinbestean,

ezinean beste