ZENBAT BIDER

oroitzen naiz oraindik

bizitzari zirrikitu bat zabaldu

eta bertatik ihes egin zenuela

oroitzen naiz nola

zu estaltzeko gura adina lur genuen

nola ez zen izan aski ez zen nahiko

eta zure begiez egin nuela gogoeta

hondarra sartzen zaienean

ez dira gureak bezala gorrituko

paretetan zikin arrasto bat utziz

beti beste norabait beti aurrera

badoa denbora

hemen lehengoak gara

barruraka lehertzen garen basaloreak

hazi antzuak gu euripean

eta galdegiten jarraitzen dugu

zenbat bider gehiagotan hil behar garen

benetan guztiz hiltzeko