NEGU LUZEA

bost urtaro iraun zituen neguak

elur beltzez estali zitzaizkigun teilatu eroriak

enarak zurrunduta jausten ziren habietatik

haurrek elkarri jaurtitzeko lumazko harriak

behiek ur gardena baino ez zuten ematen

labetik ateratako izozkiak jaten genituen

egur hezeez irazeki genuen suari

txinpartak falta zitzaizkion beroa izateko

ontziak ez ziren portura arrimatzen

aingurak harkaizpean trabatuak

haizeak zakar eramaten zituen

aurpegia berotzen hasi aurretik

masailetan irristatzen zitzaizkigun malkoak

eta ilargia betirako abandonatu gintuen ama