EHOTZEN

karraskek goizalba ebaki dute

nire eskuak zangoak nire haragia

erraiak eta hezurrak

zure hagin artean ehotzen entzun dira

itxaropen beluriek krask

etorkizun berandutu batek

krask ibilian lurretik jaso harriek krask

ezin bereiz daitezke orain

izan nintzena eta hareatzako hondarra

ezpainetan lokazten nintzaizula hil naiz