Zure adioa eurite osteko isiltzearena bezala da

Sarraila hotsek ene herrimina zauritu nahi lukete

Gautze horien beste aldean leihorik gabeko goizalbak bistaratzen dira

Eta ene hatz lehengoratuek ezpainetan bilatu nahi zaituzte

Baina ez dute ausentzia baino aurkitzen

Ez da bizilagunik gure begietan ez bizilekurik begiradetan

Zaharminez jota dator haizearen uhuria

Hizpide zintzaizkidake erasan honek minduko ez banindu

Azalmintzaren memoria exiliatuan bizi gara inoiz isilez legez

Alferrik gabiltza ezeztatzen garenak gara

Hizkera galduak berreskura ditzaket

Eta doan saltzen ditut haratuztebako ahapaldiok

Lehenago ezagutu behar zintuzket maitasuna goizago ahoskatzeko

Kale-kantoietan gorde genitzake hasbehera guztiak

Zure bularrak hazten diren eleberrietara irits ninteke

Baina garenak gara gogora ezazu

Eta sentipenak hurrenez hurren doaz

Euren patua zein den jakin gabe

Gure nahikaria eskuizkribuetan idatzia dago

Geurtz aurkituko ez zaitudan arren

Zure izena gordetzen dut ene ezpain gautuetan

Ahoz ahoz datoz olatuak nire oldozmen oinustuetara