Lagun presoei gutuna

Nahiago nizueke izkiriatu gutuna

                                  hitzik gabekoa:

dena esanda dago eta zer akigarria den

                                      errepikatzea,

batez ere hitzek esan nahi dutena geroago

                                eta gutiago diotenean;

alemanerazko hitz luze eta ikaragarriak ere

                    ez omen dira erabat zehatzak.

Polizia, bankero, ugazaba eta apezek

                    «terrorista» esaten dizuete,

eta barregarria da gure jendea ere

                                    «heroe» deitzen,

zuei, estatuen harri gatibutza inola

                                ametituko ez duzuenoi,

askatasunaren aldeko burrukan askatasuna

                              galdu duzuen giza zatioi.

600 baino gehiago zaretela esaten da beti

                              eta zero horiek

eta dispertsioak eta urtaldien amaigabeak

                abstrakzio itxura ematen dizuete;

zin egin behar zaio jendeari ez zaretela

                          batere abstraktoak,

nahiz eta hurrinak, nahiz eta zuen bizimodua

                              esanezineko modukoa izan.

Hemen eguna odolustutzen ari da

                                              ortzemugan

zauri sakon bat bezala, nork daki

                                          sendagarria den.

Guk betiko antzera jarraitzen dugu

                                  polbora eta lore artean,

logistika eta metafora artean, Karl Marx

                            eta andere biluziaren artean:

gauza bakoitzak bere zailtasuna,

                                batzutan mosu bat ematea

etsaiaren kuartel jeneralean lehergailu bat

                            jartzea baino zailagoa da...

Zuen askatasuna behar dugu, eginkizun zailetan

                                        elkarrekin jarraitzeko.

Gure herriaren gorputz galdua bilatzea

                                                  esate baterako.

Zuen askatasuna behar dugu, libre gaudenok ere

                                                      libreak izateko,

giza jendeak berez haragian itsatsirik dituen

                                          katea luze

eta ilunekin librea izan daitekeen nehurrian

                                                behintzat.

w1995