Etxeko kêa
Aidean eder usoa,
mendi-mendian pagoa...
Etxe gaingorriak emana
kêa dun ederragoa.
Basalurrez bidalari
kê urdiña badut nabari,
ai nire poza!, uraxe baita
gizalur-ezagungarri.
Aurki, aldean, olloa:
maldan etziñik, soroa:
etxe zabal tellagorria,
aurrean intxaurrondoa...
An dun bero, ta an dun bizi...
An, aur yolasen karraixi...
Gauez, sutondora bilduta,
eguneko lanen sari...
Nireganago, maiteño:
aurki, bata bestereño:
amets!, iñularreko izarra
zeruan piztu dediño...
* * *
Eztai egunez, maiean
indi-olloak sallean...
Ortzia bezin urdin, kêa
tellatutik, biurrean...
Leiotik, ogei baserri
mendiaren apaingarri;
zenbait zabal ditun ageri;
zenbait, erdika nabari.
Batak besteak adiña
kêa guziek urdiña...
Susmo niñan zeru goxoa
kêok ote zen egiña!
* * *
Maiteñoa zait il atzo,
aretoan gorputz dago.
Leio zabaletik, mendia;
aizeak, eguzki-giro...
Aidean eder usoa,
mendi-mendian pagoa...
Etxegañetan ederrago
biziaren kê mordoa.
Azti zitala belea,
erio-ondakin zalea...
Zerraldoa dagon etxetik,
ura bezin beltza... kêa!
w 1932