TRENA

zikin daude kristalak

hildako euliak leihopean

gortinak dira nire eskuak

              hormak zeharkatzen ditu

              trenaren zaratak

barrerak jaitsi dira

autoak bidaztiak ertzeko guztiok gelditu gara

trena nola badoan begiratzearren

              bizilagunak plastikozko loreak

              jarri ditu leiho ondoan

                        garbi dago zerua

                        txoriak ere ez dira jada

                        argindar kableetan pausatzen

                                  tren taupadak nire bularrean

                                  requiem

nire hezurrek ez dute hitz egin nahi

berbak ez dira beti mapak

bideek edonora eta inora eraman zaitzakete

              nik ere eutsi behar izan diot

              errepideetako kono gorriak

              botatzeko tentazioari

autodiziplina kontua

umetatik euspen-horma

izaten erakutsi digutenondako

              ez zeharkatu

                        argi gorria

                        trena dator

                                  heldu eskutik

                                  hau da bidea

barrerak igotzen hasi dira

berriz hasi da dena

berriz hasi da dena amaitzen

              dagoeneko ez naiz makurtu gabe

                        barrera azpitik kabitzen