KRISTALEN GAUA

ez dizut ezer esango zure ohetik jaikitzen naizenean

lurretik jasotzen ditut harriak arropen ordez

hitzen hotza estaltzeko

gorri ditut masailak eta izterrak

mingaina pasa dizudan lurmutur guztiak gorri zuk

horrela ulertzen nauzu

dantzari bat zure sabelean

laku artifizial baten gainean oinak izozten zaizkit

hausteko beldur naiz orduan

geruzaren bestaldean zu

nire zilbor hestetik tira eginez ez itotzeko

hau ez da kristalen gaua

giharrak beira bihurtzen zaizkit

libra nadin zu epaitzetik

atarian dudan zakurrak zaunka egiten dizu

zure besoetan jolastu ez den guztiagatik

bueltatzen dizkizut mingaina azala arnasa

eraman itzazu errekak hodeiak galderak

ez dizut ezer esango

ez maite ez agur ez itxoidazu esna

ez zaitut jaikiko nire ohe azpitik

ez zureak hainbeste baina

niri ere desioak gaiztotu zaizkit