AZKEN HONDOKO TABERNAN

azken hondoko tabernan edaten dut

azkenondokoak garela dakienaren soseguaz

suntsituen hezurrak berbatzen diren artean

inperioaren aurka poesia baliatu behar dugula

uste duten nire antzeko inozoak bilatzen ditut

joanean datorren amorante ukatua naiz

saritzat emandako maitasuna ez da maitasuna

ez nuke ostrukatu nahi ardo amniotiko batean

eta poesia gure borroka bera denik

uste ez duten nire antzeko inozoak bilatzen ditut

preso makilatuak zuhaitza salatzen duen bezala

erakusten du zauriak geziaren gramatika

baina sakrifizioak ez du Jainkoa frogatzen

martiri batzuk beren fedea baino ederragoak direla

uste duten nire antzeko inozoak bilatzen ditut

autokritika eskatzen dut ez oinazearen mistika

ahularen kemenak urrikia sor badezake ere

jokamolde duin baten ordain datza erdi bi egina bou zaharra

munduak gu ez maitatzeko eskubidea duela

uste duten nire antzeko inozoak bilatzen ditut

hezurrari grina erantsi nahi dion inozoa naiz

akelarrea antolatuko nuke Gernika erraustu berrian

euskaldunek hondoratu duten euskalduna naiz

sasiko amoranteen hilerri honek beste alderik ez duela

uste duten nire antzeko inozoak bilatzen ditut

ez iezadazue galde nola iritsi nintzen hona

haginka utzi ninduten liburuek haragirik gabe

odolaz idatzi behar nuen azken esaldi hura

asmatu baino lehen geure buruaz besterik ezin dugula

uste duten nire antzeko inozoak bilatzen ditut

nire antzeko inozoak bilatzen ditut

azken ondotik lehentasun berri bat sortuta

uhin egin ahal izateko errealitatera

poesiak bakarrik salba dezake Berlin

Berlinek bakarrik salba nazake ni

    1997

    Musika: Jexuxmai Lopetegi