Kea behelainopean bezala
Kea behelainopean bezala
1994, poesia
80 orrialde
84-86766-53-2
azala: J.M.W. Turner
Harkaitz Cano
1975, Lasarte
 
2023, poesia
2022, poesia
2018, nobela
2015, narrazioak
2011, nobela
2005, narrazioak
2001, poesia
1999, nobela
1996, nobela
 

 

Bustiz

 

Euriak ez zinan bustitzen eta

berunezko telefonoak bezala ibiltzen hunan jendea

gaur kaleak luzatu egin ditun malenkoniaren

kateetara damuturik

behar bada bilatu gabeko bakardadeen biderkatzez

behar bada maitasuna maiztasunarekin

ezin uztartzez edo

ezin ahoskatuz keaz ezin

bustiz bustiz bustiz putzuak

zer egingo lukete maiteminduek zaparradarik ez balego

lehen behintzat aterkirik gabe baino

ezin izan gintezkenan benazko etzidamuko uhinetan

hemen beste itsaso bat hasten dun urrutiago

baina hik dion ezer ez dela jada berdin

ordea kaleak ez ditun sekula aldatzen izenak apika

higa daitezke berunezko telefonoak bezala ibiltzeagatik

kale alaienak kale hutsak ditun

bustiz bustiz bustiz putzuak

gaztain erreberrien usaina begiak ere erre ditzaken

inoiz loratuko ez diren jardin ertzetan

hemen itsaso ozenago bat hasten dun

ezkaratzaren ondoan hogeitazortzi zigarrokin

maitaleak beti daude zain peora ilunetan

behin egindakoa mila eta seirehun aldiz

pareta hezeegietan bermaturik ezker oina

bustiz bustiz bustiz putzuak ezin

belarria lerratuz eskaileren egur naufragora

berunaren pausoak bereganatuak dizkin

amorante hilen urratsak suma ezinak

kate alaienak kate hautsiak

orain guardasolak ditun nahiago

zenbat aldatu haizen

brujula askotako distantzia batean