Led

dirdirarekin

hertsi genituen

zelaiak

ilunabarrak

tontorrak

labarrak

 

debekuak

gorputzen paralisira

bultzatu nahi gintuenean.

 

Aitaren, semearen

eta espiritu sainduaren

izenean, men.

 

Ezezagunak zitzaizkigun

larru eta usainek

hartutako

gure hankak.

 

Ukatutakoen

igurikapenean.

 

Jaungoikoa goratzeko

xuxurlak

hesolak ziren

bularraldeak

zeharkatzen.

 

Isiltasunak

ezpainak

josi zizkigun.

 

Hizkuntza.

Pentsamendua.

 

Nahia.

 

Hustasunaren

anplifikazioak.

 

Kaligrafiak

eskuin eskuarekin

behar zuen.

 

Esentziekin

konektatuko zukeen

ezein keinuren

beldur,

esku ahurrak

sokekin

lotu zizkiguten,

 

sakrilegioan

errezoak

amesgaiztoetako

mamu

bilakatu.

 

Gorputzen koreografia

ezin ukitu.

 

Itzulerako bidean

belaia besarkatzen zuen

linea elektriko eroria

 

maitasun keinurik

fidelena iruditu zitzaigun.