Familiako eskenak

                  I

Sekulan izan ez zeneko

inperio baten oinordekoa zen,

bere bizitzaren arrazoia,

bere begien argia,

bere samealaben ogia.

Konturatu zen arte eta

bere eskuak horzkatu zituen

odola jarioz.

Bere andreak pazientki

sendatu zizkion

baina gau hartan

afaririk ez zion prestatu.

Amodioa egin zuten jantzita

eta ez zituen loak hartu.

                  II

Gizon adoretsuak ziren,

borrokarako prest,

kausa haundi baten alde hiltzeko.

Ederrak eta kementsuak ziren,

egunsentian.

Baina ez zekiten izarretan irakurtzen

eta aztiei deitu behar izan zieten

beren etorkizun beltza,

beren nahitaezko heriotza konda ziezaieten.

                  III

Normalki onartzen dena baino

askoz gehiago gezur egiten zuen hark.

Bizio zahar baten antzera zen,

baina bihotz zimikorik gabe;

bere andrearen aurrean bakarrik

justifikapena bilatzen zuen;

enganiatu ezin zuen bakarra

bular gogor eta ipurdi haundiko andrea zen.

Egun batean enganiatuz gero

gizona desagertu egin zen

lurrak irentsita.