Amaren ipuinak

                                        «...la contemplación de los números que se enlazan

                                        como notas o amantes...»

                                                                O. Paz

Ez dago ezer,

ezer ez dago,

ipar-izarrak behiala galdu baitzuen bere iparra

eta hegoa desertu beltza baino ez baita

munduak oinarrian zituen zenbakiak eta ipuinak

haize arrotzak eraman zituenez geroztik.

Ez, ezer ez dago,

eta hala ere,

hala ere teleskopioa jarri duzu terrazan,

gogoa bidaiari,

haitzuloetako anderea bere kometerratzean hegan ikusi asmoz

edo planeta ezkuturen batean geldi,

adatsean behera jauzika doazkion argi-urteak urrez orrazten,

erreka kosmikoren baten ertzean.

Ezer ez dago, ez,

eta hala ere,

gaua beste harpe beltz bat baino ez baita,

gora begira jarri zara,

antzinako gizaki haiek bezala, begiak zabal,

haiek ez bezala, itsu,

beltzunez beltzune,

haitzuloetatik erbesteratutako anderearen atzetik,

ispilu parabolikoaren zilar-erreketan isla daitezkeen

uharri eta aerolitoen bila,

teleskopioaren gau-leihoa gidari.

Eta so degizu

eta ezer ez,

eta hala ere ezin amore eman,

errotako aztiak

gaua haitzuloetako anderearen soineko beltza zela

esan baitzizun umetan,

eta bihotzean arrosa bat zeukala,

suzko arrosa bat,

non ezerezak orozgaindiko esfera zuen bidaide.

w1991