Ez da dena tristura,

ez da dena negar,

ez da dena zuzengabekeria,

ez da dena heriotza...

anitz arantza dago,

                bai,

baina ez da guztia arantza.

Bizitza eta itxaropena

    azken mugan

        giltzatzen direlako,

horregatik,

            ez dut ukatuko bizitza.

Eta bihar,

  gosez hiltzen ari den

    haur tripandidun hura

      ikusita

        negar batean

          jarriko banaiz ere,

gaur behintzat,

  etxetik irten naizenean

    ume baten irria

      begiztatuta,

        bihotza

                    pozez lehertu zait.

        Tristura badago,

          baina poza itxaro

                          dudalako...;

        zuzengabekeria badago,

          baina justizia itxaro

                          dudalako...;

        gorrotoa badago

          baina maitasuna itxaro

                              dudalako...;

            heriotza badago,

            baina bizitza itxaro

                              dudalako...,

                    maite dut bizitza!

      Gogorra izanen da borroka,

        baina itxaropenaren izenean

            gizakiaren garaitza

              gauza guztien artean itxaro

                              dudalako...

                    maite dut bizitza!

      Eta bihar

        ilun egonen banaiz ere,

          gaur behinik behin

            pozez beterik nago...

            Erle bat bezala

            lorez lore nabil;

            bizitza hain ederra...

            ta zertarako hil?

w1975