Apurtzen ditut eskuak

atzamar orriulduak.

maiatzean barrena

Aizturrak eta bizargailuak

ilezuri erakuts nazatenean

Urteen zilarra mintza dadinean,

epero dut, sinetsia nago, inoiz ez nauela lotuko

zentzatu izanaren lotsak.

...................

Non aurki maitasuna buru txipi honetan

automobilen New York oso batean

zorioneko ferra bat bilatzea bezala da.

Baina menturaz

Ez naiz presatua.

Eta ez zaitut

tximistez.

itsasoa lotara doa.

Esan ohi denez istilua amaitu da

maitasunaren txalupa

eguneroko bizimoduaren kontra lehertu da

Biok ere kitoan gara

Eta zertarako aipatu orduan

elkarren oinazeak malurak eta mindurak.

Oka karrika zilarreztatu bat

ematen du Esne Bideak gauean.

Ez naiz presatua

eta ez zaitut iratzarriko ez poxelatuko

telegramen tximistez.

Esan ohi denez istilua amaitu da

maitasunaren txalupa

eguneroko bizimoduaren kontra lehertu da.

Biok ere kitoan gara. Zertarako aipatu orduan

elkarren oinazeak, malurak eta mindurak.

Beha ezazu isiltasun hau munduan

gauak zerua estali du bere eskaintza izardunaz

halako orduetan jaiki ohi zara

mendeei historiari unibertsoari hitz egiteko.

ezagutzen dut hitzen su-kanpaia.

Ez palkoetan txalotzen diren horiena.

Zerraldoak sorrarazten dituzten hitzak

beren lau haritz hanketan abiatzeko.

Aldizka arbuiatu egiten dira

ez inprimaturik ez editaturik

Baina hitzak trostan egiten du

uhalak tinkaturik

mendeak zutik eusten ditu

eta trenak badatoz herrestan

poesiaren esku babadunak milikatzera.

Ezagutzen dut hitzen indarra Ezerez bat noski

Dantza baten orpoetan eroritako petaloa

Baina gizakia bere arima bere ezpain bere hezur