ESPEZIALIZATU
EGIN BEHAR ZENUKE

 

 

Bai, badakit. Kasu egin behar nioke.

Burutsu jokatu, lehenetsi,

betelana baztertu, hau laga, hura egin,

gutxiago baina hobeto, tentuz aukeratu:

“Jada ez dauzkazu hogei urte”.

 

(Ezta berrogei ere, hara bestea).

 

Asmo irmoa hartu dut, hasiko naiz

ezezkoak esaten: gonbidapenei uko

talentua maxkaldu aitzin. Ez dut idatziko

hitzaurrerik batere, ez dut aurkeztuko

kolegen libururik;  ez dut kolaboratuko

egunkarietan, hitzik ez kantarientzat.

 

Akabo komiki gidoiak;

agur poesia jaialdiei, sayonara baby

bidaiak eta kongresuak,

utikan irakurle txokoak, idazketa tailerrak,

solasaldirik ez X idazleak Y poetaren obran

izan zuen balizko eraginaz; amaitu dira

erakusketetako katalogoak, ez naiz joango

mahai inguruetara gehiago, ez dut sinatuko

manifestu futuristarik, salaketarik, gutunik.

 

“Zentratu egin behar zenuke”, esan dit.

Eta nik badakit arrazoi duela. Aukeratu

behar nukeela musikaren eta zinemaren artean;

Hollywood ala Kiarostami, kitsch ala klasiko,

bohemia ala sistema, buhardilla ala koktela;

jolaserako ala borrokarako nagoen,

Deabru izan

                   nahi ote dudan

                                           ala aitortza entzule;

“Hautatzen ikasi behar duzu,

                                                        iheskorrago izan,

erabaki —ezertan izatekotan— 

zertan zaren berezi, ez hainbeste

argitaratu”.

 

Mea culpa, mea culpa, badakit!

 

Esan dit “kokatu” egin beharko nukeela

eta —hitzez hitz—

“nitxo bat bilatu ikusgarriago izateko”.

Lasai arraio bota dit

                                                         bikoitza kobratu

eta erdia lan egin beharko nukeela.

 

Hara! Interesatzen zait.

 

Kontsideratzera noa, kontsideratzera noa...

 

Eta erabaki dut azkenik naizen horretan

espezializatzea: oilategian kilker,

txukundadean anabasa, interesik gabeko

                                                               kanbio-letra,

—eta ene lagunen lagun, pentsatu nahi nuke—;

                                               testu

                                                                    barreiatu,

                                               asterisko triku

                                               oin oharretan xahutua,

talentu hala moduzkoa, noizbehinkako

aurkikuntzen paseatzaile,

                                               ezerezaren

                                               eminentzia,

aldakor eta dibertitu diren gauzen zokomian beti,

zianuroan plazera

bilatzen duena

eta bere burua saboteatzean

aurkitzen duena

—gutxienez—

pozaren

              erdia.