hilketa

            —I—

Zilar ilargi betea.

Harriek ispilu haustua dirudite.

Ortzeak,

argitasun irreala, majikoa isladatzen du.

Haize hozkirria

urratu egiten duen labanaren aho zorrotzak

une batean

izadiari

mututasun geldoan lo eginarazten dio.

Zerua beztu da.

Hutsune grisak

begi ilunak bezain ederrak.

Zuhaitzak

kotoizko itzal itzelak.

            —II—

Argi otzanak bailiran

hontzaren begi liluragarriak.

Sastada

bortitzak, sakonak

gorputzaren haragi beroa zauritu egiten du.

Azalak,

azal epelak, oraindik, belar hezea besarkatzen du,

azken laztana.

Negu ihartuaren usaina,

azken lurrina.

Hatzaparrak

itsuki iltzatzen dira lur gautuan.

Hilzorian dagoen piztiaren karraxi ikaragarria

errai barnetik hedatzen da

isiltasunean.