Aurkibidea
Hirustea
AMODIOA
Amodio eske zaudenean
Maldan mutikoak mamuka
etsipen
zelataria
Zatozte
Zure goputza, goibel
Izena galdu dut
Hitzak mutu dira
Xehetasunetik
Ni ez naiz ni
Gaur zure soinaren bazterrean
Zure izena
Niregandik ausentzia uxatzeko
BIZIA
Sabel ozenean
Marrubiek
Oi gau!
Oinaze sarkorra, hunkigarria
Zure begi-ninietan
Goiza
Tenplu orotan
Ihauteri iradokor!
Otsoak hortz zorrotzak
Ehiztari harrapariak
urte zaharrari
Udazkenaz jantzirik
Hontzak begi handiak galdu ditu
zuhaitza
Biziak herio biderantz garamatza
Mendiaren negarrak
Gu gara
Ibarrean dakusat
zoriona
auzoa
Hitzez, hotsez
Zuek
Ez
Eskilarak jaitsi nitueneko
Caceres
Aho zuriak
goizeko hotzikara
Ur gailur baretan
ama handiari
Zimentuzko bizia
Ilargi mingotsaren lur irristakorrean zehar
atsoa
HERIOTZA
amonaren hileta
Kristalezko sirimiri ehoskorra
Ni naiz
Badakit
Oi denbora euskorra!
alarguna
Sibila
Ozpin usaina
Liburuska urdinetik
Zilarrezko udazken hotza
Ilunpe betean
Aintzira hormaturik
hilketa
ahozabalka,
hiria piztu da.
Gau-imentzio okerrak
sinesgabeko denboran zehar
dantzatuz doaz
eta
galduz
heriotzaren beso ihartuetan.
