Aurkibidea
Gaua zulatzen duten ahausietan
Eskeintzak
Egunak
Itsasoa kristalezko goldez hildokatu
Arratsalde honetako orduak
Zure ezpainetako freskotasun bustia
Zure soinaren irrikaz irristatzen naiz
Zure irudi hautsia berrosotzeko
Zilarrezko garrak, belarra leunki musukatuz
Gogoratzen ote zara ortzia eta itsasoa
Itzala jo dute izarrek
Hautsi egin dira gau-eztarriaren sokak
Euria eta biok elkarregaz berbetan
Egunsentiko trenak
Izerdi hotz han, tantok, ez ote
Erraietako amorruan txertaturiko
Imsomnioa
Soneto profanatuak
Euskal mitologia
Azkena
Aurkibidea
Gaua zulatzen duten ahausietan
Eskeintzak
Egunak
Itsasoa kristalezko goldez hildokatu
Arratsalde honetako orduak
Zure ezpainetako freskotasun bustia
Zure soinaren irrikaz irristatzen naiz
Zure irudi hautsia berrosotzeko
Zilarrezko garrak, belarra leunki musukatuz
Gogoratzen ote zara ortzia eta itsasoa
Itzala jo dute izarrek
Hautsi egin dira gau-eztarriaren sokak
Euria eta biok elkarregaz berbetan
Egunsentiko trenak
Izerdi hotz han, tantok, ez ote
Erraietako amorruan txertaturiko
Imsomnioa
Soneto profanatuak
Euskal mitologia
Azkena
Oroimeneko bide itzaltsuetan
zure ahots distiratsuaren oihartzunek
bapatean zuhaiztitik hegaladan
aldendutako txorien hegal hotsak
isladatzen dituzte, argiro.
Supitoki, sinfonia mehean
lehertu dira horbel nabarrak,
umeren baten oin jostariek
zurrunbilo leunetan zorabiarazita bezala edo,
hari ikustezinen inguruan biraka.
Ene barne basoa
aurrerago zapalduriko zein erromesen
itzalaren irudi ezabatuxea
sumatu ote dute ahots horretan bertako biztanleek,
oroitzapenok, hain kristaldurik,
esnarazteko niregan.
oraingo lilura hau ez ote,
berau ere,
gauerdian, tximista beldurgarriak,
lipar batez,
bidaztiak hain gutiziatu duen aterpea argitzean,
beronengan izarniatzen den
bozkario ahokada itxaronpentsua.