Hilartitza
Ilintiak lanbroan
arrosak ziren zure bihotzean errotuta
eta errautsak aurpegia estaltzen zizun
goizero.
Nekosten itzalak hostokatuz
alde egin zenuen aurreko udan.
Επιτυμβιο
Τά κάρβουνα μές στήν ομίχλη / ήτανε ρόδα ριζωμένα στήν καρδιά σου / κι ή στάχτη σκέπαζε τό πρόσωπό σου / κάθε πρωί. // Μαδώντας ίσκιους άπό κυπαρίσσια / έφυγες τ’ άλλο καλοκαίρι.