Aurkibidea
Sarrera. Koldo Izagirre
Aurki hemen izanen dugu isiltasuna
Txalbururik ez da gelditzen putzu orbelduan
Honezkero belazeetan ez da gatz estatuarik gelditzen
Gaur bakardadeak temaz zurratzen du
Irailak denbora zizelkatzen duen bitartean
Bidaiariak huntzaren ezpain narrastariak musukatu nahi lituzke
Apenas gogoratzen garen nola zauritzen zuen kanpandorreak
Basoko etxadiaren teilatuan txilarra hazi da astiro
Egun batez ijitoak etorri ziren gure bailara ezkutura
Honezkero joan zaigu sasoia eta udazkenaren iraila
Hego haizeak bortizki astintzen du hiriaren kalpar morea
Ortzadarra da orain hiriaren koroa erraldoia
Ez egiteko apologiarik gure alde eskatu genion
Tabernetan prostitutek ketu egiten dute beira zauritua
Atzo, itsasoz haraindiko merkatu beltzek
Azkenik aurkitu dugu gure pausoak gidatuko dituen bidea
Baina arbolak lapurtu zizkiguten
Lertzo gudari eta nekaezinaren antzera
Alferrik litzateke orain zerbait esatea
Itzuleraren polizoi izan ginen
Angustiaz jotako begiz badator gaua
Abandona zaitez, maite, abandonu goxo honetan
Aurkibidea
Sarrera. Koldo Izagirre
Aurki hemen izanen dugu isiltasuna
Txalbururik ez da gelditzen putzu orbelduan
Honezkero belazeetan ez da gatz estatuarik gelditzen
Gaur bakardadeak temaz zurratzen du
Irailak denbora zizelkatzen duen bitartean
Bidaiariak huntzaren ezpain narrastariak musukatu nahi lituzke
Apenas gogoratzen garen nola zauritzen zuen kanpandorreak
Basoko etxadiaren teilatuan txilarra hazi da astiro
Egun batez ijitoak etorri ziren gure bailara ezkutura
Honezkero joan zaigu sasoia eta udazkenaren iraila
Hego haizeak bortizki astintzen du hiriaren kalpar morea
Ortzadarra da orain hiriaren koroa erraldoia
Ez egiteko apologiarik gure alde eskatu genion
Tabernetan prostitutek ketu egiten dute beira zauritua
Atzo, itsasoz haraindiko merkatu beltzek
Azkenik aurkitu dugu gure pausoak gidatuko dituen bidea
Baina arbolak lapurtu zizkiguten
Lertzo gudari eta nekaezinaren antzera
Alferrik litzateke orain zerbait esatea
Itzuleraren polizoi izan ginen
Angustiaz jotako begiz badator gaua
Abandona zaitez, maite, abandonu goxo honetan
Sikiera zure ezpainen filarmonikak ere ez luke utzi behar
gauden une honetan samurtasunari jotzeari.
Egun tristeak datozkigu arimaren sabaira, mazapanezkoak;
negar egin beharrean gaude oraindik ugari.
Gauden une honetan ahaztuxeak ditugu jada jainkoen izenak,
izen guztiak, eta beira lantzera da gure indargetasuna.
Udazkenak haginak erreteilatu ditu ausartzia baldarrez
eta beldur da orain igitaiaren irribarrearen ankerraz.
Eta beldur gara heriotzaren ospizioan sartu beharrez,
eta horregatik babesten gara jurista harroen hizjarioan.
Baina gure zorigaitzak ez luke erremediorik, inoiz eta inon;
aspaldi hondoratua da bailara honetan samurtasunen txalupa.
Hortaz, zer gelditzen da hostro erori hauen belusean guretzat?
Sikiera joko al du ostera zure ezpainen filarmonikak guretzat?
w1989