Euzkiak agur dagi

ta odeiak ñabar:

inguruak ixila

belarrira dakar.

Zugatz adar bakoitza

kulunkan ariaz,

kabiko txoritxoak

loak artuz doaz.

Inguruan ixila...

itsasoa soilik

arkaitzak astinduaz

beti eten barik.

Beraren otsetara

zirlinga gaztea

aitz zulo ezkutuan

dago logalea.

Astiro bai astiro,

bere egoak zabal,

mendian bera dator

ilunabar-itzal.

Zeru zabaldietan,

gaua, sorgin-eskuz,

argilorek bir-iosten,

eztei iantzi eduz.

Bitartean diardut

ametsetan murgil,

izar argia mendi-

-itzalaz ezin bil.