BEHELAINOZKO BEGIRADAK
Su hartzen ari da
ene bihotza
eguzkiari esnatzea
ahantzi zaion parajeotan,
non amuarrainek
hegaz egiten duten
txantxangorriaz
dantzatu nahian.
Oin ttipiak,
ibiltzearen poderioz kasik
ortzimugara ailegatu zirenak,
izoztu egin dira.
Bihotz-begiekin leitzeko
indarrik ezean —esan dute:
gaizkile nanoek amatxoren
magalean kausitu nahi dute aterpea
munduaren bekatutik
gorde asmoz,
sagutxo izutuen antzera
ezkutatu ezinik dabiltzanean.
Izarren murmurioan
maitasunak izkiriaturiko
Transilvaniako beleak
ailegatzen dira
gutunetan zientoka,
ene begietako kontutxoek
zure begietan habia egiteko
herensuge lokartuen gisa.
Horren ñimiñoak dira
haien ametsak
ezen ezin kabitu diren
ludian barrena.
Behelainozko
begiradotan
marrazturik daude
bazter guztiak,
sekretuan esnatzen ari diren
maitasun fidelak,
gure ezpainetan
iltzaturikoak bezala.
© Txili Lauzirika