Azken oyua

                                                        (Zubillaga'tar Karla'ri)

Goiz eder onetan erail bear nabe

txindor baten txintak gozotan naukela?

El naiten leyora begiok intz gabe.

Gorbei barna yatort kañoi-ots itzela:

or egazkin-egak odei-lapur doaz.

Guda-gotzon baltzak odolez dakustaz,

euren oin aurrean beredin gudari.

Gaste argi orreik, eutsi lur amari!

Bera baizen onik eztauko ludiak.

Baña, Jaun altsua, orain ken nai nozu?

Bildots baten antzez lotuta naukozu

bearren naunean neure Aberriak?

Aren deia dantzut arma-ots larrian.

Izkillu-tarteko dirdira bizian

mendi goitietan Eriotz betorkit.

Bertan eder dira azkenengo atsak!

Arte adartsu babes-toki bekit,

neure gezi meion eriotz-zauria

txastau dagientzat etsaien erranak!

Zuzentzaren maitez bil diran semeekin

ixuri daidala bizitz-iturria.

Lurra estal bedi odol-larrosakin!

Gozo eta eder gizonen kopetan

aberri-opazko eriotz mosuak!

Zauritu orreik zut, orra mendietan

aintzak zabal ditu esku argituak

ortxe jausi nedin!

                        Eta azken orduan

laztandu naiela arnasa estuan

garaitz-abar billa doazen (t) zaldiak.

Eta begi onein laño leyartuan

tinki igaro beitez gizuren argiak;

esku zurbil oneik aul luzatu bediz

eutsi zagientzat, ikurrin donea.

Azkatasun atsak betiko bil zagiz!

Antxe makur zaite, oi buru neurea,

geure lur amaren besarte gozoan!

Eta anai maiteok, eutsi burrukari

iñoiz ilgo eztan euzkoen amari.

Itxaropen auxe sort bekit gogoan.

Jauna, eriotz au arren emostazu;

koldarrentzat itxi larrosen usaña.

Azkatasun deuna bial egistazu,

atzindu nai dot ba arrotzen iraña,

gorputz onek bakez atseden dagian

erri azkatuen Egun-Aundi arte!

Gudan jaus nadilla zuzentzaren alde,

ez ormari atzez, goiz eder argian.

Eta bake deuna sortuko danean

neure azur utsak besteenakin batu;

eresi gurenaz lagundu bidean

obi bakar-arte.

                    Baña, arren, bukatu

oroigailluaren maitasun itzala

Kistoren gurutzat; Beragan ditxarot.

Josu'ren fedea besterik eztaukot.

Erri zintzo-onenak zaindu dagiala

il gintzanen atsa, il gintzanen ala.

w1937

Musika: Antton Valverde