Aurkibidea
Sarrera. Koldo Izagirre
Txiribogiñaren alabea
I
¡Txiribogin-alaba ori
bai eder edontzi-artian!
¡Gixonak dedaten unian
ezpanetan dozun barreirri!
Irri orrek illundu daike
goxez argijen dan eguna.
¡Ura ba'litz zeure ederkuna
iñor, be, egarri elitzake!
Baña askotxuk edan nai zattu
ta odol bigurtuko da ura.
Giriñak dauken aizto-itxura
zeure irrijak, ba, metzen dittu.
II
Itzal balzdun ordi mindubak
jokuan dabiltz mai-ganetan.
Gau ta egun daukoz kartetan
zeureganako matte-miñak.
Ardoz ez, moskorti, ederrez,
abesten dabez kanta loyak.
Ta tinko ditxaro bakotxak
irri orrein jaube-ixan nayez.
Baña napar-ardua baño
tabernereak eztau saltzen.
Moskorti ezta iñoiz egoten
berak barnean daukon matteño.
III
Norentzat baña ete-dira
samin utsa diran irrijak?
¡Airian duaz edontzijak!
¡Bixi dabil aizto-dirdira!
¡Zenbat neke-ots, zenbat oyu!
Lurrera jausten dira itzalak,
moskortijen itzal mindubak.
¡Danak dagoz zauriz urratu!
Odol-litsa datza tabernan
mattasun-oben bat iduri
¡Tabernerea barriz, leunki
irripar dago ontzi-artian!
w1935