DENBORAREN JOANEAN

Bizitza aurrera joan ahala,

gurasoek betiko abandonatzean

bakarrik

aurkitzen garenean,

gure aurrean inor ez dagoela

konturatu garelako

heriotzak ixten duen hodeiertzean,

eta garitzak eta garagartzak bezala

geratzen garenean

uzta bildu ondotik,

edo udagoienean

basobeltzeko pagoen antzera

haizete hotzen eta eurien eraginez,

arnasa hartzen dugu sakon

afaltzeko orduan,

edo telebistaren aurrean jartzen garenean.

Urtero

loratzen baitira gereziondoak,

itsasoak berotzen eta berritzen esperantzak,

hauts ezin dezakegun

gurpil zoro hori baita

gure arimaren

kemen-iturburu bakarra.