HEMEN GAUDE ETA JARRAITZEKO ASMOAREKIN

Igual hasieran bertan ekibokatu ginen,

                      mundura euskaldun sortzean.

Gero ez genuen independentzia eta iraultzaren

                        borrokatik apartatzen jakin.

Eman dezagun: esna kantu bat abestu genion

                    gure aberriaren sehaska hutsari.

Eta goiz batez El Puerto de Santa Maríako

                                  kartzelan esnatu ginen.

Zorionez edo zorigaitzez, anitz euskaldun

                            ekibokatu ekarri gintuzten

Espainiako azken ipurdi honetan bizi edo

                                                        hiltzera.

Bizi, ozta-ozta gainbizi gara, estu,

                                            larri, ia mirariz.

Eta bizitza ez da guretzat lehen zen bezalakoa

                              harrezkero egundo izango.

Begirale uniformatuek ehortziko gaituzte

                        zulorik urrun eta ilunenean,

idazkari ordainduek borratuko dituzte

                                            gure urratsak.

Baina ekibokatuaren ohitura eta

                                            ausardiarekin

zin egin dezakegu: maite genituen gauzengatik

                                            erori ginen preso,

baina gure maitasuna oraindik

                                            ez dago preso.