PRESOEN AMAK

Oroitzen zaitudanean,

ama,

sukaldean egoten zara

mahaia bostentzat atondu,

aulkian eseri

eta leihotik,

kristala lausotzen duen lurrina ezabatu gabe,

neguari begira

eta ni

—badakit—

zeure begien hondoan nagoela.

Patioan solasean eta lagun batek:

'Itolarria sentitzen diat...'

Zer den amaren begian egotea!