Igarobidea

 

Ama Idoto, biluzik nago

    zure aurrean zutik

zure presentzia urtsuaren aurrean,

    ni, etxekalte hau

 

olio-leka zuhaitz baten kontra etzanda

zure elezaharrean alderrai.

 

Zain nago oinutsik

    zure boterearen menpe,

hitz gakoaren zaindari

    Zeruko atean

 

barrunbeetatik nire oihua:

adi eta entzun…

 

 

hastapeneko ur ilunak

 

Izpi more eta laburrek ilunantza zulatu eta

ametsetako sua iragartzen dute.

 

Ostadarrak urrunean hiltzeko prest dagoen

boa bihurrituaren antzera arku bilakaturik,

ametsetako euria iragartzen du.

 

Ni laranjondo sailera

nau bakardadeak gonbidatzen,

buztanikara batek konta dezan

baso itsuaren ipuina

eki-txori batek ihintz arteko ama

batengatik egin dezan negar.

 

Euria eta eguzkia buruz buru borrokan,

hanka bakarraren gainean zutik,

isil igarobidean

txorikumea igarobidean.

 

 

bisaia isilak bidegurutzeetan:

    ospakizun beltza…

 

Bisaia beltzak inurri ilara

    luze beltzaren antzera,

 

ezkila dorrearen atzetik,

lorategi sargorira

bide guztiak lotzen diren tokira:

ospakizun beltza…

 

Oi Anna, taula luzangako eskutoki ondoan

entzun iezaguzu bidegurutzeko gontz handietan

 

han, ganbarako tutu-organo jotzaileek

pasarte zahar ederrak entseatzen dituzte, bakardadean.

 

orrialde artean zapaldutako laranja hosto lehortuen doinua,

urteetan larru artean gordetako argiaren zuritasuna:

 

Arto sailetan entzun daiteke

    haize jotzaileen artean,

entzun nola makurtzen den haizea

    pasarterik ederrenaren aurrean…