Poesia kaiera
Elurra
Elurra,
elur bedeinkatua,
zerutik behera datoz
lixibaz zuritutako euliak.
Lurra ez dago jada biluzik.
Lurrak soinean ditu bere arropak.
Izarak zulatuta ageri dira arbolak
eta adar bakoitzak
Jainkoaren galtzerdia jantzi du.
Bada itxaropenik.
Itxaropena edonon datza.
Koska egiten diot.
Norbaitek behin esan zuen:
ez kosk egin jakin gabe
harri den ala ogi.
Dena ogi da kosk egin dudan hori,
altxatzen da, hodeia bezain bizigarri.
Bada itxaropenik.
Itxaropena edonon datza.
Jainkoak gaur esnea ematen du
eta eskuetan daukat pertza.
[1975]
Snow
Snow, / blessed snow, / comes out of the sky / like bleached flies. / The ground is no longer naked. / The ground has on its clothes. / The trees poke out of sheets / and each branch wears the sock of God. // There is hope. / There is hope everywhere. / I bite it. / Someone once said: / Don’t bite till you know / if it’s bread or stone. / What I bite is all bread, / rising, yeasty as a cloud. // There is hope. / There is hope everywhere. / Today God gives milk / and I have the pail.