Aurkibidea
Sarrera. Koldo Izagirre
Tamariza eta pikondoa I (amodio galduak)
Tamariza eta pikondoa II (denboraren marka)
Egunen batean beharko dugu pausatu
Gure uharteak iazko xarma ia dena galdu du
Yoknapatawpha-ko kondat-herrian
"Gaur ireki diet itsasoari eta haizeari leihoa"
Itsas aurrean egin nuen ametsa
Aurkibidea
Sarrera. Koldo Izagirre
Tamariza eta pikondoa I (amodio galduak)
Tamariza eta pikondoa II (denboraren marka)
Egunen batean beharko dugu pausatu
Gure uharteak iazko xarma ia dena galdu du
Yoknapatawpha-ko kondat-herrian
"Gaur ireki diet itsasoari eta haizeari leihoa"
Itsas aurrean egin nuen ametsa
Itsasoaren ispiluan
Barr' eginen dut, egunen batean itsasoaren aurpegian
gauza guztien hutsunea garbi ikusiko dudanean
(ilargi erdia gauean, ilbehera ontzi erratuaren moduan,
laino urratuetan galdurik, hondora zorian itsasertzean)
Orduan gizon bakarti bat naiz izanen, itsasoaren ispiluan
aurpegi idorrari galdezka, isilik galdezka,
orduan, eguna ez da urruti, itsasoak bakarrik
salbatuko gaitu, bakarka, bakanka, zu eta ni adiskide zorigaiztoa
neska batek, Zumaiako barran, zutunik biok
galdetu dit, galdera mutua, lerroka igaro diren
azkeneko kaioen arabera, nora doazen, nora goazen
eriturik, galdezka, itsuturik, begiak handiz irekirik
Baina inularrean nehor ez da oroituko zutaz maitea
bakarti ororen gisa zure kantua kantu bortitza izan arren
norbait abesten ari dela, ari dela, sumatu arren
historiaren zeresanaz galdezka ari den zotin galdua
Baina inularrean nehor ez da oroituko zutaz maitea
birjina bortxatua, agur erregina, oi bihozbera, oi errukiorra
w1969