UDAZKENEZ IGARTZEAN

LORATXOAK BARATZEAN,

AMODIORIK EZ DUENAK

EZ DU MIÑIK BIOTZEAN.

Aberriak zetzan iltzer...

Batzuk zesaten: guri zer?

ta ajolagabe lekutu ziran

Ama utzita, biotz anker.

GAUR ARROSA BAT-BATEAN

BERRITZEN ASI DENEAN,

AMODIORIK EZ DUENAK

EZ DU MIÑIK BIOTZEAN.

Min orain eta miña len

Aberriak sorrarazten...

Atzo oñarez ta orain lei berriz

ezin ezertan atseden.

Biotz orrek ez atseden

Euskalerria jasotzen.

Aberrimiñez izor dagonak

eztu askirik izaten.

Zenbaitzuk diote: gaur jai!,

jolaserako txit alai.

Abertzaleak Erri oindian

ziñitza: Ama, agindu, zer nai?

Euskotarrak: ez atseden

Euskalerria jasotzen.

Aberri miñez izor dagonak

ez du naikorik egiñen...

EDERREN DANEN ARTEAN

ABERRIA AMESTEAN,

AMODIORIK EZ DUENAK

EZ DU MIÑIK BIOTZEAN.