baina hitzek min badute

eta hitzek badiote min dutela

baladen jeneroa ere berritzen ahal da.

Lubianski hiribidea.

aurkintza.

Neska ohean dago.

Mutila.

«Neska» eta «mutila» nire balada.

Ez naiz izugarri berria.

Izugarriena da

eta «neska»

Zergatik kartzela bat?

Burdinarik gabeko leihoak!

Ez zaizue axola.

Mahaia.

Entzungailua eskuetarik erori zait.

Fabrikako ikurraren

bi gezi gorriek

tximistez bete dute telefonoa.

Aldameneko gela.

- Noiz izan da?

Erredurek txirrinari eragiten diote,

tresna gori dago.

Gaixo dago!

Haragia ketan estutu dut goritasuna.

Tximista batek jotzen du nire gorputza tanpez.

Milioika boltioko indar bat estutu dut.

Telefono baten labaldian itsatsi dut ezpaina.

Zuloak

Miastnitskaia

haria

zenbakiak

telefonariarengana.

Andereño honek begi nekatu bat jaso du

festa bezperetan lan doblea izaten da.

Berriro argitu du lanpara gorriak.

Dei egiten du!

Eta tanpez

telefono sareak zapart egin du nonahitik

67-10

Linea!

Agudo!

Hots!

gutik egin du Eguberriz

etxearekin

Miastnitskaia karrikan jaun zahar bat bizi zen

ehun urte lehenago,

eta ehun urte geroago

ez zien honetaz besterik hitz egiten

Larunbata zen...

Urdaiazpiko apur bat...

Eta bapatean izu bat

Erre egiten du zangopean...

Haurrek ez zuten uste

Lurrikara?

entzungailu ahozabalduaren adartxoraino,

isiltasuna hautsiz zintzarri progom batean,

telefonoak goitikoz bota du bere laba girgila.

Zera

paretetan jo zuen

Zintzarritxoek

firrilka egiten zuten

Sabaitik zintzarri hots handi bat

erori zen zola gainera.

Eta berriro

sabairaino hegaldatu da lur jo ondoren,

gero kuxka txipitan hedatu da.

Beira guztiak,

dena

Arranbera etxea

telefonoak zintzarri uholde batean ito behar zuen.

masail sukartuak zilakatzen ditu.

Neskamea nagi jaiki da,

Sagar egosi bat guztiz.

Pentsamenduek bekokia zimurtzen diote.

- Nor?

Eta oinetakoak arrastaka aldegiten du.

Badoa.

Duelo baten lekukoak bezala

neurtzen ditu urratsak.

Urratsak urrundu dira...

Munduaren gainerakoa norabait baztertua izan da,

entzungailutik kanoitzen nauena besterik ez dago.

ezin dituzte burutu hasiriko zeinuak.

Zeuden bezala,

Eguberrietan Eguberriena

Bizi guztia

etxea,

Beren buruari bezala

maitasun hilgarriaren dueloaren zain.

Tutuen ulua izoztu da.

Zalapartak ez die laguntzen ez gurpilei

Dueloaren eremua besterik ez dago

eta mediku jaun denbora

heriotza sendagarriaren benda kaburik gabearekin.

Mosku

Itsasoak

Unibertsoa

betandigarri gaitz batetik (baina atzekoz aurrera)

horizontea

Xingola.

Mutur bat

Eta gure artean

bere soineko zuri berrian harro,

luzatzen da Miastnitskaia karrika,

bolizko ñimiñokeria.

Argitasuna.

Eta Miastnitskaia karrikan,

dotoreziarik landuenaren detailea,

kable bat,

Eta dena

Bi!

otoitz batean itsuturiko

Oihu egin nahi diot

- Zergatik berandutu?

Arinago, erre nazazu lehen bait lehen harian

nahi duzun kalibre pozoitsuko

Balak baino izugarriago,

neskameari ihes egina bi aharrausiren artean

piton suge baten sabelean irentsitako

untxia bezala,

Hitzak baino izugarriago,

antzinate goienetik etorria,

gizonek emea

sortu da

jeloskeria arramazkariaren munstroa.

Baina menturaz...

ezein mutur trogloditarik.

Neu naiz.

Batzorde Exekutiboak igortzen ahal dizkio agiriak!

Neur ezazu bada hau guztia

Erfurt-eko programa arau hartuta.

Lehen oinazean barrena,

piztiak bere bidea ebakitzen du.

Poeta batek,

udan Parisera joana turne batean,

aulkia urratzen du

bere oinetakotik ateratako atzaparrarekin.

Atzo gizon,

hartzarena hartu dut itxura: haginez betea,

zarpatsu.

Atorrak artilea dirudi.

Telefonoa hartu nahi du!?

Artiko-ko itsasoetara!

telefono etsaiaren kontra.

Eta bihotza

Tupiki gorri erreka gaitzak.

Milika ezak, ilunpe!

Nik ez dakit

baina negar egiten badute,

Honela:

desfile bat bezalako hots luze batekin.

Hartzek egiten duten bezala Balxin auzoa ere,

intziriak iratzarria,

kexatu egiten da paretaren ostean.

Honela egiten dute noski hartzek:

muturra goiti

mozkor guztia orroatu

ohatzea hogei atzamarrez urratuz.

Hosto bat erori da.

Larritu egiten da,

ez ote zaizkion baioneta gisa oldartuko.

Hau dena ezin sor liteke hartz buru batean baino

malkoak eta begiak

Etzana ageri da burdinen ostean.

Hona non ikara batek

Izarek klaska eta palasta.

Nondik ur hau?

Bere negarra.

Gezurra,

Bainu arraioa!

Ura hazi egin da besaulki ondoan

Besaulkitik,

Tximinia...

Itzali egin behar da.

Nora?

Versta bete barru.

Urak dena eraman du,

sukaldetik

Ibaia.

Ladogako haizeak ulu dagi nire bizkarrean.

Ibaia.

Hartz zuria,

boiatuan noa neure izotz-burukian.

Bazterrak badoaz.

Haizeak Ladogatik zakar.

Arraun.

Sukartu egiten naiz izotz-burukiaren gainean.

Susmo bat urak ezin erratzatua:

iragan beharra naizela

edo

Honela geunden:

Baina ibai hau!...

Ez baina, ez beste bat!

Distira jario.

Ez naiz jabe.

Baina urak ez du txalupa uzten.

Gero eta argiago dakusat...

Orain hala beharko du...

Geldirik,

nire etsipenak sorturiko

hantxe dago

Aireko torlojuz eho du zerua.

Altzairuzko sorginkeria batean zutitu da uretarik.

Gora

Horra!

Barka, Neva!

Erruki!

Bera!

Hantxe dago.

Ileak, luze, noranahi harrotuak.

Hertsatzen ditut belarriak.

Entzun egiten dut

Ahots horren labanak atzaparrak moztu dizkit.

Neure ahotsa

- Vladimir!

Zergatik ez didazu utzi

Bihotza zutabeen kontra lehertzen!?

Badira zazpi urte nagoela hemen

bertsoen estekek bazterrari lotua.

Badira zazpi urte

ez ditudala urok begietarik kendu.

Noiz,

Hauen kastakoa egin ote zara?

Musu?

Zirrikituren bat egin ote duzu

beren ohituretan sartzeko,

beren sutondoko patxadan!?

Ezta pentsatu ere!

Zubipeko zurrunbilora

- Etzazula pentsa ihes egiterik!

Neuk

Bilatuko zaitut

aurkituko zaitut

harrapatuko zaitut.

Han,

Entzuten diot trumoia.

Ongi!

Eraman ezazu Batzorde Exekutiboaren erabakia.

Konfiska dezatela, ezezta dezatela

oinaze hau

Neva

maitasun salbatzailea

zu ere alderrai ibiliko zara

eta inork ez zaitu maitatuko.

Arraun!

Arraun txarra

Zubia hertsatu egin da.

Nevaren lasterrak

Hona berehala urrun.

Nire zubigaineko itzalagandik

Baina bere ahotsaren trumoiak ez nau uzten.

Mehatxuen zakurketak belak puztu ditu.

Uste duzu ahantzi ahalko duzula

Neva-ren edertasuna!?

Hilobiraino oroituko zara

«Gizona» jotzen zuten zirimola haietaz.

Karraxi egin nahi nuen.

Ekaitzaren baxu ahotsak

Hel! Hel! Hel! Hel!

Han