zenbait momentutan badirudi

      burua nekatzeko garaiak

        bukatu direla;

    irauteko ogia eta ardoa eta kitto.

      poesia papera gastatzea denez,

      konsumismora jotzen dugula igarri

eta seakabo ozena oihukatu izan bagenu bezala

      boligrafoak sutara jaurtikitzen ditugu.

      bakarrik gaude berriz

        arratoiek ere abandonatu gaituzte

        ez bait dizkiegu malkoak janari ere utzi

        alimenta zitezen.

        malkoak e aztango soro basoetan utzi nituen

          eta paperean tintaz esplikatzeko

          ez nintzen gauza izan

          boligrafoak nekearen txingar gorietara

              boteak izan bait ziren.

          baztango paisajean

        neskatoen titiak mendi

        artesiagatik bista zabalean

        eta lurra gorri

        milaka urte lehenago

        herritarren odol ixurteaz abisatuz.

            pasaian lau gorritasun gazte

            miarritzen bestea...

          metrailetak bizitzarako

          uso zuriak heriotzerako

          amorrua itzali

            ezintasuna ito

            memoria zapaldu.

        baztango nekea odolak idatzi du.