Aurkibidea
Ideiak eta esperantzak tolesten ari zatzaizkit
Sasihitzak sutzerakoan sasoi hutsa
Ahantzitako hitz batzuren esanahia egokitzeko
Bart arratsean hitz alper batekin
Pake eta hitz politak aipatzen dituzten
Egunetik egunera odola samintzen doakit
Hitz dotore eta ederrez egindako
Eguzki honen sortalde mehea sentitzen dut
Lurra egarriak zegoen eta zeruarekin
Zikoizkeria, zekenkeria, egokeria, nikeria
Ez ditut nahi mundu zerri honek
Amodioa, mundu guztiarekin egitea gustatzen zait
Edozein kantal hutsetan durunda dantzut
Porrak dantzan, balak non haragi biguina aurkituko
Neurtuak ditugu eguneroko eginkizunak
Ezerezean galdu ditugu geure bizitzaren giltzak
Malko leun larriegi irristatzen doa
Hamarretako emakume zantar eta lizun batentzat
Arestian haritzak genituen arnasaren iturri
Ugaritzen ari zaizkigu min berriak
Erlojuen orratzek bihotza zorrozten
Artzai, artzai da nere txakurraren izena
Amodioaren bila merkatu txikira
Galdutako antzara baten antzera zebilen dantzetan
Askatasuna, lehen nonahi jaiotzen zen
Engainatzeko erak ikastea ez da zaila
Gezurra, nerea, pakea, amodioa
Goizaren lurrin goxoa losintzea
Mundu zabor honetan oso gauza gutxi zaizkit laket
Maratil zorrotz bat jartzera noa
Sentimenduak agortzera doan autopista
Ilusioak eta esperantzak antzuturik dauden
Goraize beltzak otoi, zuk, eta nik ez
Tripak makurtu ditut lurreraino
Eguna aharrausika hasten den unean
Nere despoesia kaxkarra, labaina bihurtu
Aurkibidea
Ideiak eta esperantzak tolesten ari zatzaizkit
Sasihitzak sutzerakoan sasoi hutsa
Ahantzitako hitz batzuren esanahia egokitzeko
Bart arratsean hitz alper batekin
Pake eta hitz politak aipatzen dituzten
Egunetik egunera odola samintzen doakit
Hitz dotore eta ederrez egindako
Eguzki honen sortalde mehea sentitzen dut
Lurra egarriak zegoen eta zeruarekin
Zikoizkeria, zekenkeria, egokeria, nikeria
Ez ditut nahi mundu zerri honek
Amodioa, mundu guztiarekin egitea gustatzen zait
Edozein kantal hutsetan durunda dantzut
Porrak dantzan, balak non haragi biguina aurkituko
Neurtuak ditugu eguneroko eginkizunak
Ezerezean galdu ditugu geure bizitzaren giltzak
Malko leun larriegi irristatzen doa
Hamarretako emakume zantar eta lizun batentzat
Arestian haritzak genituen arnasaren iturri
Ugaritzen ari zaizkigu min berriak
Erlojuen orratzek bihotza zorrozten
Artzai, artzai da nere txakurraren izena
Amodioaren bila merkatu txikira
Galdutako antzara baten antzera zebilen dantzetan
Askatasuna, lehen nonahi jaiotzen zen
Engainatzeko erak ikastea ez da zaila
Gezurra, nerea, pakea, amodioa
Goizaren lurrin goxoa losintzea
Mundu zabor honetan oso gauza gutxi zaizkit laket
Maratil zorrotz bat jartzera noa
Sentimenduak agortzera doan autopista
Ilusioak eta esperantzak antzuturik dauden
Goraize beltzak otoi, zuk, eta nik ez
Tripak makurtu ditut lurreraino
Eguna aharrausika hasten den unean
Nere despoesia kaxkarra, labaina bihurtu
Ez zait perfekzioa gustatzen,
dena gaizki egiten duten horietako
bat naiz.
Ez dakit ondoa eta gaizkia
sailkatzen dituen muga non
aurkitzen den.
Perfekzioa saldu egiten da gehienetan,
eta ez naiz sekulan horren erosle izanen.
Perfekzioa konpetentzietan jartzen da
gainantzekoek mires dezaten eta ez naiz
horren miresle inoiz izanen.
Ez dut inolako perfekziorik nahi, are gutxiago,
bizitza guztian bere otsein izan, nahiago dut atxarraztaloa
erabiltzen erdipurdikoa izan, korrika azkena iritsi eta
euskal letretan erdiko txar horietako izan, baina
hori bai, mila iturrietara ene burua makurtu nahi nuke
denetarik dastatzeko.