Hitz antzuen azokan
Aurkibidea
Ideiak eta esperantzak tolesten ari zatzaizkit
Sasihitzak sutzerakoan sasoi hutsa
Ahantzitako hitz batzuren esanahia egokitzeko
Bart arratsean hitz alper batekin
Pake eta hitz politak aipatzen dituzten
Egunetik egunera odola samintzen doakit
Hitz dotore eta ederrez egindako
Eguzki honen sortalde mehea sentitzen dut
Lurra egarriak zegoen eta zeruarekin
Zikoizkeria, zekenkeria, egokeria, nikeria
Ez ditut nahi mundu zerri honek
Amodioa, mundu guztiarekin egitea gustatzen zait
Edozein kantal hutsetan durunda dantzut
Porrak dantzan, balak non haragi biguina aurkituko
Neurtuak ditugu eguneroko eginkizunak
Ezerezean galdu ditugu geure bizitzaren giltzak
Malko leun larriegi irristatzen doa
Hamarretako emakume zantar eta lizun batentzat
Arestian haritzak genituen arnasaren iturri
Ugaritzen ari zaizkigu min berriak
Erlojuen orratzek bihotza zorrozten
Artzai, artzai da nere txakurraren izena
Amodioaren bila merkatu txikira
Askatasuna, lehen nonahi jaiotzen zen
Engainatzeko erak ikastea ez da zaila
Gezurra, nerea, pakea, amodioa
Goizaren lurrin goxoa losintzea
Mundu zabor honetan oso gauza gutxi zaizkit laket
Maratil zorrotz bat jartzera noa
Sentimenduak agortzera doan autopista
Ilusioak eta esperantzak antzuturik dauden
Goraize beltzak otoi, zuk, eta nik ez
Tripak makurtu ditut lurreraino
Eguna aharrausika hasten den unean
Nere despoesia kaxkarra, labaina bihurtu
Aurkibidea
Ideiak eta esperantzak tolesten ari zatzaizkit
Sasihitzak sutzerakoan sasoi hutsa
Ahantzitako hitz batzuren esanahia egokitzeko
Bart arratsean hitz alper batekin
Pake eta hitz politak aipatzen dituzten
Egunetik egunera odola samintzen doakit
Hitz dotore eta ederrez egindako
Eguzki honen sortalde mehea sentitzen dut
Lurra egarriak zegoen eta zeruarekin
Zikoizkeria, zekenkeria, egokeria, nikeria
Ez ditut nahi mundu zerri honek
Amodioa, mundu guztiarekin egitea gustatzen zait
Edozein kantal hutsetan durunda dantzut
Porrak dantzan, balak non haragi biguina aurkituko
Neurtuak ditugu eguneroko eginkizunak
Ezerezean galdu ditugu geure bizitzaren giltzak
Malko leun larriegi irristatzen doa
Hamarretako emakume zantar eta lizun batentzat
Arestian haritzak genituen arnasaren iturri
Ugaritzen ari zaizkigu min berriak
Erlojuen orratzek bihotza zorrozten
Artzai, artzai da nere txakurraren izena
Amodioaren bila merkatu txikira
Askatasuna, lehen nonahi jaiotzen zen
Engainatzeko erak ikastea ez da zaila
Gezurra, nerea, pakea, amodioa
Goizaren lurrin goxoa losintzea
Mundu zabor honetan oso gauza gutxi zaizkit laket
Maratil zorrotz bat jartzera noa
Sentimenduak agortzera doan autopista
Ilusioak eta esperantzak antzuturik dauden
Goraize beltzak otoi, zuk, eta nik ez
Tripak makurtu ditut lurreraino
Eguna aharrausika hasten den unean
Nere despoesia kaxkarra, labaina bihurtu
Galdutako antzara baten antzera zebilen dantzetan
hitz itsu bat,
dantza trixte batetan murgilduz
galduriko esanahia.
Azkenik nekez jantzi
zuenean izerdi beroa, agortzen joan zen.
Agortzen, lehortzen, ximeltzen,
errauts bihurtzen. Lehen engainatzeko balio zuen
hitz kamutsa.
Nork sinetsi orain? Nork sinetsi? Nork?
Esanahia kamustu diotenean, eguneroko erabilian, eguneroko
engainoetan.
Nork sinistu hainbat bider ikutu den hitza, zulo
triste batera amildu dela?